توضیحات
در بخش ابتدایی از رمان منی دیگر می خوانیم… یکی بود یکی نبود… زیر گنبد کبود دختری بود، چش عسلی، پیرهن پری ولی این دخترک قصه ی ما، دل پر غصه ای داشت زندگیش قشنگ نبود. میون باغ دلش، گل های رنگارنگ نبود. پدرش پدر نبود. سهمش از زندگی جز، روزای دربه در نبود. روزی از همین روزای خوب خدا یکی اومد، در خونشون رو زد. درو وا کرد و نگاهش، به ته کوچه رسید. خود خوشبختی رو دید… گل حسرت تو دلش خشکید و خشکید…
اسم رمان: رمان منی دیگر
نویسنده این اثر: red_rose
ژانر رمان: عاشقانه، غمگین
گوشه ای از داستان رمان منی دیگر
گاهی در واپسین های زندگی به هر مرحله از زندگی که می رسید، می گویید: دیگر ته تهش است؛ اما غافل از اینکه آن تهی که درباره اش داستان سرایی می کنید، الان نیست و در جایی به آن ته می رسیم که خودمان هم فکرش را نمی کنیم…! خیال عاشقی را که در سر بپروانی و هی بزرگ و بزرگترش کنی، می شوی استاد عاشقی و زهی خیال باطل که فکر کنی می توانی راه نجاتی پیدا کنی!
گاهی می دانی راه را اشتباه می روی و در آن راه چیزی جز زجر گریبانت را نمی گیرد، ولی به خود می گویی دل که باشد با دو دو تا چهارتای زندگی می شود ساخت! ولی خبر نخواهی داشت که زندگی زرنگ تر از آن چیزی است که خیال می کنی! چاقویش برای تو همیشه برنده تر از تبر درخت خواهد بود.
من، سیمینه، دختر تک خانواده بزرگ انامی که همیشه برای خودش برادر بود و پدر، با عشقی آتشین که قلبش را به تسخیر در آورده بود، دنیای بی رنگ همیشه در حال ستیزش را به خاموشی عمیقی تبدیل ساخت؛ خاموشی که هیچ کس برای این تلاطم پر گداز عاشقی نتوانست کاری کند…
