توضیحات
داستان رمان قمار جوکر اینگونه شروع می شود… میشی های خوش رنگش را به جسد نیمه جان دختری دوخت که با مشت های کم جانش قصد داشت او را از خود جدا کند. نیشخندی حواله ی دخترک کرد و روی پاشنه ی پایش چرخید و با قلم شوکری که در دست داشت، زخم گردنش را فشرد…
نام این اثر: رمان قمار جوکر
نگارنده: عطیه شکری
سبک: روانشناختی، انتقامی، رازآلود
قسمتی از رمان قمار جوکر
دخترک جیغ خفه ای کشید و برخلاف خونی که گلویش را می سوزاند و لب هایش را گرم کرده بود، لبخند تحقیر آمیزیش را به دخترک قاتل دوخت و خس خس کنان غرید: پس تو قاتل معروف آس پیکی!
تارا لبخند دخترک گستاخ شده را فاکتور گرفت و در کمال خونسردی ذاتی اش انگشتان ظریف و کشیده اش را لا به لای موهای خرمایی رنگ دخترک فرو برد و لب هایش را به گوش او چسباند: دم درآوردی سونیا خانم.
– از اولم داشتم.
راست می گفت، عجب سر نترسی داشت که خودش را با سازمان سایه در انداخته بود. یک تای ابرویش بالا پرید و از پنجره به نور کم سوی ماه خیره شد و لب زد: عیب نداره، قیچیش می کنم. می دونی که سزای خائن تو سازمان مساویه با مرگ؟!
از جایش برخاست با غیض موهای سونیا را رها کرد. دخترک به سرفه افتاد. چشمان مشکی گستاخش در آن فضای تاریک و روشن اتاق برق می زدند.
– تو چیزی جز یه سگ برای سازمان و خواسته هاشون نیستی… عجیب نیست برات؟ چرا بابای عزیزت تو رو به جای یکی دیگه از زیر دستاش می فرسته به ماموریت هایی با این سطح خطر؟ یا این که تو رو مجبور کرده پنهونی جای یه قاتل مزد بگیر کار کنی؟ هیچ کدومش برات عجیب نیست؟
