شن های روان (جلد چهارم از مجموعه در جستجوی دلتورا) از امیلی رودا  

توضیحات

(بدون سانسور) دانلود رمان شن های روان (جلد چهارم از مجموعه در جستجوی دلتورا) از امیلی رودا با فرمت‌ های pdf، اندروید، آیفون، نسخه اصلی با ویرایش جدید و لینک مستقیم

زمانی که هفت الماس کمربند جادویی دلتورا دزدیده شد، ارباب سایه های شرور پادشاهی را تصاحب کرد و مردمش را تحت سلطه خود در آورد. اما لیف، باردا و جزمین که تصمیم گرفتند تا سرزمینشان را از شر زورگویی رها کنند، ماموریت خطرناکی برای یافتن الماس های گمشده که در منطقه ای بسیار ترسناک پنهان شده اند، در پیش دارند. زمان آن رسیده که به دنبال الماس چهارم بگردند، اما جدایی، گیجی و دشمنانی مخوف و عجیب و غریب در انتظار این سه قهرمان در چشم اندازی خشن در شن های روان است.

خلاصه رمان : شن های روان

لیف به نظرش می رسید که انگار تمام عمرشان را کنار رودخانه راه رفته اند، هر چند از وقتی که او، باردا و جاسمین شهر شعله ور در آتش موش ها را پشت سر گذاشته بودند. فقط یک شب و یک نصف روز گذشته بود. بوی ضعیف دود در هوای ساکن پراکنده بود و حالا شهر در افق پشت سرشان به شکل لکه ای مبهم به نظر می آمد. مدت ها پیش، لباس های سنگین و چکمه های قرمزی را که در شهر موشها جانشان را نجات داده بود، کنده و دور انداخته بودند. بدون آنها، راه رفتن آسانتر بود.

اما گرسنگی و خستگی، سفر را در نظرشان طولانی جلوه می داد، و این حقیقت که چشم انداز اطراف تمام مدت به یک شکل بود نیز کمکی نمی کرد. همسفران ساعت های متوالی و با زحمت روی زمین داغ و برهوتی راه رفته بودند که از هر دو طرف به وسیله رودخانه براد محاصره شده بود ـ رودخانه چنان وسیع بود که آنها به سختی میتوانستند ساحل آن سو را ببینند. با آنکه نیاز شدیدی به استراحت داشتند، اما می دانستند که باید به راهشان ادامه دهند. ستون دودی که آسمان آبی پشت سرشان را لک می کرد.

همچون علامتی برای دشمنانشان بود. علامت نشان می داد در محل هولناکی که سومین سنگ کمربند دلتورا پنهان شده بود، اتفاق مهمی رخ داده است. ارباب سایه ها حتماً باخبر میشد که سنگ ربوده شده است و خادمانش را برای پیدا کردن دزدان می فرستاد. و چه قدر راحت آنها را در این دشت برهوت پیدا می کردند! باردا سرش را پایین انداخته بود و کنار لیف راه می رفت. جاسمین کمی جلوتر بود. همچنان که چشم بر افق داشت، هرازگاهی با فیلی آهسته حرف می زد. دنبال کری، کلاغ سیاهش، می گشت….