توضیحات
در ابتدای رمان بی رویا می خوانیم… توی واقعی را زمانی دیدم که، دستانم گره خورده‌ی دستانت بود! بعد از آن، هرچه دیدم رویا بود و بس!!!
اسم رمان: رمان بی رویا
نویسنده این اثر: الهه محمدی
ژانر رمان: عاشقانه، هیجانی
گوشه ای از داستان رمان بی رویا
صو ِت خوش خواننده، شور و هیجان آن شعر و آهنگ و نوازنده های زنده، دیوارهای ویلا را هم به تکاپو انداخته بود. سرمای دیماه رخت بربسته بود و شور و اشتیاقی غیرقابل وصف بین مهمانان افتاد. هیاهوکنان عروس و داماد را به بزم شب کشیدند. صدای کف زدن و هلهله که بلند شد، خواننده شروع به خوش زبانی برای بالانشینان آن شب کرد و به هم چسباندن کلمات؛
-خب دست بزنید به افتخار ماه داماد و عروس خانم که قراره از امشب شیرینی روزگار رو حس کنند…
لبش کش آمد و لبخندی تلخ کنج لبش نشست. حرفهای خواننده در نظرش یاوه سرایی بود. سه سال از ازدواج عاشقانه اش می گذشت. زندگیش را وقتی آغاز کرد، گمان برد خوشبختترین دختر روی زمین است.
برای ذره ذره ثبت لحظات با امیرطاها بودن، آنقدر ارزش قائل بود که پایش را توی یک کفش کرد حتما باید روی یک تاریخ رند جشن عروسیشان را برپا کنند. لودگی امیرطاها برایش تکرار شد.
“خوبه جای ۸/۸/۸۳ گیر ندادی حتما بشه .۸/۸/۸۸ والا باید ۵سال دیگه صبر میکردیم تا برسیم به اونروز.”
