توضیحات
میان دشتهای سردرگمی… با پری شکسته و کمری خمیده… کوچه پس کوچه های حضورت را چه بی دریغ می پیمایم. ولی دریغ از کهنه دلقی برای جرعه ای از بودنت … حیف نیست؟ که اینچنین بی خبر میگذاری ام؟ داستان رمان بغض های هر شب من، درباره دختری از تبار غیرت و عشق به نام تووشیار که در سرزمین پدری زندگی میکنه و به خاطر کار پدرش به تهران میاد و با وجود عشقی که در دل داره دچار هیاهویی در اصارت و …
اسم رمان: رمان بغض های هر شب من
نویسنده این اثر: م طباطبایی
ژانر رمان: عاشقانه
گوشه ای از داستان رمان بغض های هر شب من
دل تو دلم نبود توی حیاط کوچک خونه، خیره به باغچه کوچک کنارش، به گل های یاس پیچیده در هم که به سمت بالا، از دیوار حرکت کرده بود و منو یاد خونه اقا جان می انداخت (پدر بزرگ تووشیار). خیره نگاه میکردم و توی خیال خود به یاد تعاریف مهشید از جلسه های هیت و صحبت هایی که در موردش بحث میکنن بود.
بدجور به قول پدرم هوایی شده بودم و این هوایی شدن بد کاری دستم داد. هنوز جای بعضی از کبودی ها روی تنم بود و از یاداوریش هم درد توی بدنم می پیچید. دستی روی بازو کشیدم که لرزی توی تنم پیچ خورد، حتی یاداوریش برام درناک بود. چادرم رو که دورم بود روی سرم کشیدم.
اگه به جای صدای در زدن مهشید، با کلید انداختن پدرم رو به رو میشدم ، از این طور نشستنم عصبانی میشد. صدای در منو از تمامی ذهنیات جور واجوری که هر لحظه از جایی به جای دیگه میپرید بیرون کشید و پشت بندش صدای اهسته مهشید به گوش میرسید که صدا میزد:
-تووشیار … تووشیار … باز کن ..
