در ابتدای رمان توبه شکن می خوانیم... توبه کردم! توبه کردم که دگر توبه شکستن نکنم... که دگر فکر کنار تو نشستن نکنم! توبه کردم که اگر باز نگاهم بکنی، طلب دل به سر زلفِ تو بستن نکنم! توبه کردم که به کسی دل ندهم. تجربه ی تلخ یک رابطه با اشک گسستن نکنم! توبه کردم هدف تير نگاهت نشوم! توبه کردم و گو خلق بدانند که... من عاشق و مستم! آوازه درست است و... "توبه بشکستم!"