توضیحات
در بخش از رمان شرق بهشت می خوانیم…لحظه ها از قطره چکان زندگی چکه چکه فرو می افتادند و در بی کران زمان گم می شدند. هوای فرودگاه دم کرده و خفه بود، معجون درهم آمیخته با بوی عرق تن و بوی انواع و اقسام عطر و ادکلن های پاریسی که در فضا پراکنده میشد، نفس کشیدن را مشکل می کرد. زنها با این تصور که طولانی بودن لحظات انتظار آرایش صورتشان را کمرنگ کرده، هر چند لحظه یکبار بی توجه به نگاه کنجکاو اطرافیان….
نام این اثر: رمان شرق بهشت
نگارنده: فریده رهنما
سبک: عاشقانه، درام
قسمتی از رمان شرق بهشت
زنها با این تصور که طولانی بودن لحظات انتظار آرایش صورتشان را کمرنگ کرده، هر چند لحظه یکبار بی توجه به نگاه کنجکاو اطرافیان، بر رنگ و روغن چهره و قرمزی لبها می افزودند. طره گیسووانشان را که از زیر روسری کوچک چهار گوش بیرون بود، با انگشت تاب می دادند تا جلوه بیشتری داشته باشد و در نگاه اول در چشم مسافرشان اثر مطلوبی به جای بگذارند.
از آن همه ازدحام و سر و صدا داشتم سرسام می گرفتم. لحظات به کندی می گذشت و انتظار، زجر آور و کشنده بود. پاهای ناتوانم یک بار دیگر قدرت جوانی را بازیافتند و همراه با هیجانات درونی ام به تقلا افتادند. به زحمت از میان جمعیت راه باز کردم و خودم را به مسافران خسته و خواب الودی که از گمرک وارد سالن فرودگاه میشدند، رساندم تا به راحتی با نگاه دیدگان کم سوی از نزدیک تماشایشان کنم و به انتظارم پایان بخشم.
چطور میتوانستم بین آن همه مسافر پیدایش کنم؟ بعد از آن همه سال دوری، بعد از آن همه نقش و نگاری که زمانه در گذر ایام بر روی چهره هایمان کشیده، بعید می دانستم تصویر دست نخورده و بدون روتوش جوانی مان از پشت آن ماسک های پرچن و چروک قابل رویت باشد.
