توضیحات
در بخشی از رمان میان لاشه ایستگاه متروکه می خوانیم… نگاه از چهره ی سیه چرده ی مرد گرفت و تنه بالا کشید و ایستاد….الله دار قرار بود خودش بیاد….خودش یه خرده ناخوش احوال بود مهندس. کاری اگه هست، به من بگین…. کاری نیس. کاری که تو بخوای بکنی نیس. بهش بگو بهتر که شد یه سر بیاد اینجا…
اسم رمان: رمان میان لاشه ایستگاه متروکه
نویسنده این اثر: رهایش
ژانر رمان: عاشقانه، اجتماعی
گوشه ای از داستان رمان میان لاشه ایستگاه متروکه
الله یار دستی تکان داد، چیزی هم زمزمه کرد که به گوش مرد جوان نرسید. پا به اتاق گذاشت و در را به روی سرمای سوزناک زمستان کوهستان بست. هر چند اتاق هم چندان گرم نبود. دست به شال گردن ضخیمش برد و حین باز کردنش نگاه به بخاری هیزمی کنج اتاق انداخت. کاش پیش از آن که الله یار برود، از او می خواست آتش بخاری را مهیا کند.
شال گردن را روی تخت انداخت و پای بخاری زانو زد و دریچه ی کوچکش را باز کرد. آتش خاموش شده بود و محفظه ی بخاری پر بود از خاکستر. فکر کرد شاید بهتر بود به حرف آقابابا گوش می کرد و پیش از آمدن سرما برای خود یک بخاری برقی می خرید. نفس عمیقی کشید و از اتاق بیرون رفت.
تا چشم کار می کرد همه جا را برف سنگینِ سفیدی پوشانده بود. چشم هایش را باریک کرد و خیره ی پیش رویش شد. فصلی غیر از زمستان اگر بود، از آن بالا انتهای دره ی کم عمق و جاده ی منتهی به روستا به خوبی دیده می شد. زمستان اما چیزی جز سفیدی برف به چشم نمی خورد.
